Soms treft het me hoeveel we weten. Hoeveel we kennen en op hoeveel verschillende vlakken we verbanden kunnen leggen. Nu, als multi passionate generalist, heb ik makkelijk spreken. Ik ben geïnteresseerd in alles. Een beetje als een ekster: als het van ver blinkt, heb ik het gezien en is mijn nieuwsgierigheid gewekt.
Soms heel vervelend en moeilijk om focus te houden (vandaar dat workshops zo goed voor mij werken, die volgen een overzichtelijk en strak tijdschema met een duidelijk einde) maar vaak ook heerlijk om te combineren over grenzen heen. Sectorgrenzen, vakgrenzen, landsgrenzen.
Een term die ik daarvoor met veel plezier van Stefan Van Dist leen, is analogiedenken. Buiten je eigen leefwereld of sector kijken. Daar zien wat er werkt en bedenken hoe je dat kan toepassen op je eigen situatie.
Is dit analogiedenken de heilige graal in innovatie? No way. Sommige grote denkers, zoals Elon Musk, verfoeien het. Want het brengt ook de beperkingen met zich mee. Door naar analogieën te zoeken en er mee aan de slag te gaan, baseer je je namelijk altijd op dat wat al gedaan is en, zo zegt Musk, dan neem je ook de beperkende factoren mee en start je al een paar meter achteruit. Echte innovatie werkt volgens hem anders.
Ik ben ervan overtuigd dat innovatie en vooruitgang vooral ontstaan door te doen. In beweging te komen. Start! Want anders gebeurt er niets.
Praatjes vullen geen gaatjes
Dus of je nu start met analogiedenken, begrip of first principles, het gaat er om dat je start.
En doet. Trial & error.
GO!
PS: nader onderzoek leert me dat Stefan Van Dist niet de bedenker is van analogie denken. Ik hoorde het echter wel eerst bij hem 🙂 Trouwens, als die man in de buurt is en een lezing geeft: ga eens kijken. Dat is de moeite, zelfs als het niet binnen jouw werkveld of interesseveld ligt.
PPS: Zoek eens op first principles van Feynman. Je mag me later bedanken 😉