Vanmorgen een mailtje van een klant.
Dat het voorbeeld dat ik in een oefening wil gebruiken te high-level is en of ik geen voorbeelden kan gebruiken die uit het veld komen. In eerste instantie voelde ik me even gefaald. Mijn voorbeelden zijn niet goed genoeg 🫣 Maar toen ik verder dacht, daagde het me.
Het deed me weer beseffen hoe ik er insta, als facilitator.
Ik focus op het proces, de inhoud komt van de deelnemers. Het kan soms helpen dat ik er wel iets van weet, maar ik hoef geen expert te zijn. Ik moet hen meenemen op een trip zodat ze de kern raken en van daaruit weer verder kunnen. Maar ik moet die kern niet kennen. Wel hoe je een weg naar een kern kan blootleggen.
En dat kan ik.
Ik paste de voorbeelden aan, updatete de klant en we’re all good to go.
Het blijft een evenwichtsoefening tussen inhoud en proces. En da’s boeiend 😎